Van de week had ik met een paar mensen een heel interessant gesprek.
Het ging over voorbeelden waarbij leidinggevenden hun beloftes niet waren nagekomen.
Kleine en grotere beloftes trouwens.
Wat me opviel was dat de beloftes heel vaak ging over uitgestelde, toekomstige antwoorden onder het motto ‘ik kom erop terug’.
Of nog wat specifieker ‘ik kom er volgend jaar op terug’.
En zelfs echt specifieke beloftes ‘ik kom er dan en dan op terug’.
En er dan niet op terugkomen.
Mijn moeder zei vroeger altijd:
‘Veel beloven, weinig geven.. doet de gek in vreugde leven’
Hoe komt het toch dat we als leiders zo makkelijk in die valkuil stappen?
Er kunnen verschillende redenen voor zijn:
- Het is voor de betreffende medewerker misschien belangrijk, echter niet voor jou als leider en dus doe je er niets mee.
- Je leidt aan chronisch tijdgebrek, waardoor je brein in de schaarste stand is terecht gekomen. Dat levert het tunnelvisie effect op, waardoor je de verkeerde prioriteiten stelt en de beloftes die niet in die tunnel passen simpelweg vergeet.
- Je hebt anderen nodig om je belofte waar te kunnen maken, je bent afhankelijk van hun input. En als zij belofte verbreken… tja, dan verbreek jij ook.
Wat de reden dan ook mag zijn, in ieder geval onderschat je compleet het negatieve effect van het niet terugkomen op je belofte.
Zomaar een paar van die negatieve effecten:
- Je wordt als onbetrouwbaar gezien, niet voor niets is het spreekwoord ‘vertrouwen komt te voet en gaat te paard’;
- Je medewerker is ontevreden en heeft reden om te klagen;
- Andere medewerkers haken hier op aan en voordat je het weet heeft de sfeer een knauw gekregen en minimaal een ‘wij’ vs. ‘zij’ situatie opgeleverd;
- Als je degene bent die het voorbeeld geeft, welk voorbeeld geef je dan? Het is ok om beloftes niet na te komen? Stel je eens voor dat je medewerker hetzelfde doet richting de klanten.
Mijn belangrijkste boodschap vandaag is, onderschat je beloftes niet, hoe klein ze ook zijn.
Maak ze waar.
En als je dit een keer niet kunt, bespreek dat dan.
Leg uit waar je tegenaan loopt.
Je mond houden in de hoop dat de ander het wel vergeet, dat is echt geen optie.
Je maakt dan meer kapot dan je lief is!
0 reacties