We hebben allemaal die ene neiging van ‘etiketten en stempels’ plakken en dat is heel begrijpelijk.

Het is een manier van brein-ordenen om een soort van grip te krijgen op.. Tsja waarop… Op de mensen en de dingen van het leven.  Het maakt ons leven makkelijker en voorspelbaarder. Denken we.

Ook in organisaties wordt er flink wat stempels gezet en labels geplakt. Van de week hoorde ik er weer een ‘ja dat is echt een blauwe’

Iedereen in de kamer had gelijk een beeld over deze man: number-cruncher, serieus, verantwoord, binnen de lijntjes en saaiiiii.

Ik heb er in het verleden zelf actief aan meegedaan, en ik zeg nu bij deze ‘Mea Culpa’, hoe heb ik het kunnen doen. Kleuren analyses. Want ja, dat maakt het in de communicatie zo handig.  Voorbijgaand aan het feit dat je hiermee zo makkelijk mensen mee gaat labellen. En dat werd ook zeker (onbedoeld) gedaan.

Mijn artikel is zeker niet bedoeld om de kleuren analyses af te kraken, integendeel. Ik kan iedere poging om samenwerking, communicatie en begrip voor elkaar te verbeteren alleen maar toejuichen.

Wat dan wel?

Ten eerste wil ik jou als lezer meegeven dat wanneer je jezelf ook een beetje als de haat-smurf voelt als het gaat om in hokjes geplaatst te worden, er een hele grote kans is dat jij het talent INDIVIDUALISATION tot je beschikking hebt.

Individualisation haat hokjes en gelooft heel sterk in het ‘one size fits one’ principe. Dit talent kan heel goed zien wat de ander nodig heeft en past zijn/haar communicatie, samenwerking etc. daar op aan. Een fijn talent in het bouwen van relaties met anderen.

Als tweede wil ik meegeven hoe belangrijk het is om je ervan bewust te zijn dat iedereen – hopelijk onbedoeld (!) – labelt. En dat dit ook zo binnen de organisatiemuren geldt.

En als de meetlat waar tegen je mensen legt een kleur is, dan ga je volledig voorbij aan de uniekheid van de mens. Het past heel sterk bij het management principe uit de vorige eeuw die juist gestoeld was op ‘one size fits all’.

En weet je, dat management principe past echt niet meer, nog los van het feit dat de nieuwere generaties dat niet meer accepteren en gelukkig maar.

Wees je de komende dagen er eens heel bewust van. Welke etiketten plak jij allemaal. En stel je nu eens voor: als je die etiketten zou loslaten, wat is er dan allemaal mogelijk?