hèhè even mezelf verwennen met een lekker broodje, even snel tussen 2 coaching gesprekken in.

Ik zoek een plekje, wat overigens niet al te moeilijk is (da’s vast een signaal) en een paar minuten later kan mijn lunch-hapje beginnen.

Ken je die reclame nog van Mario de Pizzabakker… ‘die bodum is van karrtôn’,
Nou mijn broodje is van beton!!

Oh wat jammer dit zeg.
Maar goed, ik heb honger en dus zet ik het gevecht tussen beton en kiezen door.

Vraagt ze ‘was het lekker?’

Nou zeg ik, ‘Als ik eerlijk ben, dan vond ik het niet lekker, dat broodje was echt super hard en droog’

Ik krijg een hele verhandeling over dat a) het broodje vers is, b) dat ze het zelf bij de bakker heeft gehaald en c) dat het hele lekkere broodjes zijn.’

Blijkbaar (nee, ik weet het zeker haha) heb ik een sceptische uitdrukking op m’n koppie.

Zegt ze ‘Misschien passen dit soort broodjes niet bij u’

 

Kritiek

Terwijl ik weer richting mijn coaching wandel besef ik dit voorvalletje een Najib Amhali show waardig is en veel leuker nog, wat een mooi voorbeeld en bruggetje dit is naar het onderwerp van deze week.

Goed kunnen omgaan met kritiek of feedback zoals we dat zo netjes in het bedrijfsleven noemen

Hele cursussen en opleidingen bestaan er over het geven en ontvangen ervan.

De meeste mensen vinden het nogal een dingetje, jij ook? Niet zozeer het geven overigens, dat kunnen we enorm goed (denken we helaas). Vooral het ontvangen ervan.

Enne mijn tips van vandaag gaan niet over sandwich-feedback, blijf bij de feiten, maak t constructief.

Nee joh, in mijn ogen is dat allemaal gezwets en symptoombestrijding en gaat het niet werkelijk helpen.

Dus als je regelmatig gedoe hebt in het werk lees dan vooral verder. Overigens gelden deze tips net zo hard voor privé… immers …

‘The way you do anything is the way you do everything’

Wat is dan wel belangrijk?

1. Leer DOEN en ZIJN los te koppelen van elkaar.

   Net zoals de serveerster uit mijn smeuïge, oh nee betonnerige 🙂 voorbeeld. Ze identificeerde zichzelf met het broodje. Mijn kritiek op het broodje voelde voor haar als kritiek op zichzelf. Sterker nog, ze was als het ware zelf dat broodje geworden. En op het moment dat kritiek zo gaat voelen, dan lijkt het een aanval op je eigen persoonlijkheid. Tsjaaa… dan wordt ons reptielenbrein van knotsen en bijlen direct getriggerd en gaan we de tegenaanval in.

   Ik hoef je denk ik niet uit te leggen dat zoiets niet zo handig is toch?

   En het is vrij eenvoudig, wat niet wil zeggen dat het makkelijk is. Het vereist oefenen.
   Leer om te gaan zien en ervaren dat kritiek op iets wat je doet helemaal geen kritiek is op wie je bent.

   Ja,  je maakt misschien een fout, maar dat maakt niet dat je een fout mens bent. En je doet wellicht soms eens dom, maar je bent niet dom.

   Als je DOEN en ZIJN loskoppelt, dan zal jouw reptielenbrein minder snel getriggerd worden. Let maar eens op.

2. Iedereen bekijkt situaties door z’n eigen bril. We zien de wereld niet zoals deze is, maar zoals we zelf zijn.

   Enne inderdaad jij bent een super uniek persoon. En dat geldt dus ook voor die ander. En dat maakt dat we allemaal een unieke kijk hebben, onze eigen waarheid.

   Leer te zien dat de waarheid subjectief is. Zowel voor die ander als ook voor jou.

   Hiermee bedoel ik dus niet een ‘just talk to the hand, cause the face ain’t listening’ tip mee he. Zo van bekijk het, tis jouw waarheid, daar hoef ik niets mee.

   Ik bedoel vooral: kweek nieuwsgierigheid.
   Nieuwsgierigheid naar de kijk van die ander.

   Je begrijpt dat deze tip alleen werkt als je tip 1 onder de knie hebt. Want dit vereist echt dat je DOEN en ZIJN hebt losgekoppeld van elkaar.

3. Kijk vooral naar jezelf. Nee, niet doorscrollen nu. Dit is echt geen open deur tip en ik weet het…
   brrrrr…. wat een irritante is deze he… Jep.

   Feit is dat je een ander niet kan veranderen. Full stop.

   Feit is ook dat we liever een ander veranderen dan onszelf. Dat kost immers veel meer moeite en eerlijkheid.

   En weet je ook wat een feit is? In wezen kun je jezelf ook niet veranderen. Je werkelijke karakter, je mix van talenten.

   En als je nu denkt van ‘pfiew daar kom ik mooi mee weg’, dan hebbie pech. Want wat je wel kunt is namelijk je gedrag veranderen.

   Door iedere keer te kijken naar ‘hey welke les zit hierin voor mij’, ‘wat kan ik hiervan leren’, ‘hoe kan ik hierdoor weer groeien’

   Is dat altijd leuk? Nee natuurlijk niet. Maar wat dacht je van al het gedoe, wrijving, irritatie, blijven hangen in de kritiek. Net alsof dat leuk of prettig of fijn is. Toch?

 

Dus als er nu weer eens een collega, leidinggevende of je partner thuis naar je toekomt en je feedback/kritiek wilt gaan geven. Neem dan even een korte time-out en lees dit artikel er op na.

Wedden dat je dan een heel ander gesprek en nog veel belangrijker een andere uitkomt krijgt?

Ik ben benieuwd naar je inzichten, wil je ze met me delen?