Zaterdagmiddag. Nazomeren. Genieten.
Samen met m’n schoonzusje zit ik op het ‘veel te snelle houten kont bankje’ te kleppen over van alles en nog nix.

Brrrr wat zijn die kruisspinnen allemachtig groot dit jaar. Zo groot, dat je gewoon ziet waar ze vandaan komen… Keltisch, Katholiek, Gereformeerd…:-) Ik ben geen fan kan ik je vertellen.

Opeens zie ik zo’n veel te dikke hommel argeloos het web van zo’n dikke kruisspin invliegen. Je zou toch denken dat een hommel sterk genoeg is om zo’n web te weerstaan he. Niet dus.

Zoals Shelob uit LotR dappere Frodo omwikkelde met haar draden, zie ik nu deze spin razendsnel die hommel inpakken. In een flits denk ik ‘not on my watch’ en kom in actie.

Terwijl mijn schoonzus gilt ‘kijk uit dat ie niet prikt’ en ik griezel ‘kak, kunnen kruisspinnen toch prikken?’ (ze heeft t natuurlijk over die hommel haha), maak ik het web kapot en schud ik die 2 diertjes van elkaar los.

Even een spannend moment… maar … jahoor hommel kan nog vliegen en kiest t hazenpad. Spin steekt z’n middelpoot naar me op en druipt af.

Wow, wat was dit vet. Ik voel me echt trots als redder der hommels. Er staat weer een plusje achter m’n naam voor het redden van deze planeet.

Later bedenk ik me dat ieder verhaal, maar dan ook echt ieder verhaal, een held, monster en slachtoffer heeft. Vooral de goede verhalen. Je weet wel, Disney level enzo.

Maar ook in het echte dagelijkse leven.
En willen we dan niet het allerliefst de held zijn? De held van ons eigen verhaal?

Als je echt heel eerlijk kijkt he… (da’s niet perse leuk trouwens) dan kiezen we onbewust vaak voor de rol van slachtoffer of monster. Onderdeel van ons overlevingsmechanisme. Door stress, emoties, onmacht. Door oneerlijkheid. Dat herken je voor jezelf vast ook wel..

Het vereist een bewuste keuze om in de rol van held te stappen.

En weet je, eigenlijk is het niet eens zo moeilijk om held te worden en te blijven van je eigen verhaal. (van je leven) Wel een spoiler alert hierbij, want ook al is het niet zo moeilijk, het is daarom niet simpel..

Wat vereist die rol dan nog meer? Dus naast die keuze?

Het omarmen wie je werkelijk bent. Jouw talenten volledig toe-eigenen en ze ontwikkelen tot je ware kracht. Dat wat jij hebt te brengen in deze wereld.

Maar het vereist ook zelfleiderschap. Accepteren waar je nu bent, loslaten wat je niet dient en actie nemen in de richting die bij jou past.

En het vereist zelfcompassie. Inzien dat je als mens per definitie faalt en fouten maakt. Dat perfectionisme en faalangst daarom doodlopende straten zijn.

Mijn reflectievraag aan jou deze week is. Wat heb jij nodig om in je eigen heldenrol te stappen?