Wil ik m’n auto instappen om te gaan paardrijden, zie ik een stelletje in de auto naast me zitten. Beetje vreemd, want het is overduidelijk geen romantische actie en het is al donker. Wat doen ze daar..

Om 22.45 ofzo weer thuis en diezelfde auto staat er nog steeds. Nou ja zeg, da’s dik 3 uur later. Ik kijk nog eens goed.. waarop zitten zij te wachten ??

Zij zien dat ik kijk he. En dat voelt gewoon een beetje gek.

Om 23.30 rondje met Bodhi. Ze staan er nog steeds. wtf…
Nu vind ik het ongemakkelijk worden. Ze hebben daar echt niets te zoeken he.

Eenmaal binnen kan ik t niet meer loslaten. Ik ben net zo’n oude door de gordijnen spiekende tang (ook al heb ik geen gordijnen en ben ik nog lang niet oud haha).

Maar bij iedere check zijn ze er nog steeds.
Zal ik de politie bellen? wel.niet.wel.niet. Nee besluit ik, da’s overdreven.

Eindelijk na heel veel gespiek hoor ik om 1.15 de motor starten en zie ik ze wegrijden.
Gelukkig ik kan naar bed. Lekker zo’n korte nachtrust aan het begin van de week, not.

Hmmm ja wel gek dat ze daar hebben gestaan, maar nog veel gekker dat het me zo heeft bezig gehouden terwijl ik niets eraan heb gedaan. Ja beetje geloerd, dat wel. Maar that’s it.

Het doet me denken aan het enorme potentieel dat in ieder van ons aanwezig is. Al die mooie talenten waarmee je t verschil kan maken.

En die door zoveel mensen volledig onderschat en miskent wordt. Zo bezig met wat er verwacht wordt en te haasten en te moeten door t leven en de werkweek heen… dat die talenten niet de kans krijgen om zich te ontwikkelen. Dat herken je vast wel bij jezelf ook.

Je kijkt er eens naar.
Je geeft er wat aandacht aan.
Je doet eens een test.

Maar eigenlijk lijkt dat een beetje op mijn ‘oude-tang-geloer’. Zet nauwelijks zoden aan de dijk.

Jeetje wat zonde zeg. Als jij je eigen uniekheid niet naar waarde inschat en vol inzet, dan is dat een gemiste kans. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen.

Play to your strengths, hoor ik dagelijks in Masterchef Australia.
En zo is het ook.

Zet je talenten in. Speel ze uit. Dat is je grootste kans op succes en geluk. En dat kan je toch altijd gebruiken?!?

Stop ermee om te verlangen naar iets dat je niet bent.
Stop met je grenzeloos aanpassen aan de verwachtingen en eisen van anderen.
Stop met het vinden dat je (en jouw talenten) niet goed genoeg bent.

Daar verspil je zoveel energie mee. En het houd je af van zijn wie je werkelijk bent.

Only when you accept who you are and aren’t, you will truly succeed.

De magie die dan ontstaat… daar krijg je pas echt vleugels van!