Heb jij ook weleens van die dagen dat je denkt, khad beter ff in bed kunnen blijven.. die van mij ging vanochtend zo:
- Up! naar de APK zegt m’n agenda. Oh ja… da’s waar ook. Maar uuuhh helemaal vergeten bij wie ook alweer. #hoedan. Google is m’n beste vriend. Hmm ik zie van alles, maarre er gaat geen belletje rinkelen. Op goed geluk besluit ik naar een garage in de buurt te gaan
- Ze zeggen bijtende honden blaffen niet, maar deze waakhond blaft wel heel erg hard. Ben nauwelijks bang voor honden, maar dit gevaarte… Maar ja, ik denk/ hoop dat ik toch hier moet zijn, met geknepen billen loop ik door.
- Yess. Ze herkennen m’n kenteken. Leenauto voor mij. Die is zo vies, dat stuur plakt zo erg! Ik kan aan niets anders meer denken dan m’n handen wassen.
- Net even 5 minuten droog als ik thuiskom, dus ‘slimme ik’ laat Bodhi uit. En ja hoor, halverwege m’n rondje zeikt t regen van me af en door me heen. Net m’n nieuwe broek aan..
- Natte hond in huis. Grrrr. Dat haat ik.
- Garage belt op: 4 nieuwe banden nodig. APK keuring wordt dik 650 euro. kak.
Rond dit tijdstip is het pas 9.15 he.
Terwijl ik een overheerlijke cappuccino pak, relativeer ik m’n ochtend avontuur. Ik mag blij zijn blablabla.
En jahoor heb ik gelijk m’n bruggetje voor deze week te pakken.
Want dit is wat er zo vaak gebeurd. Mensen die zich suf relativeren en rationaliseren, want ja. Positive thinking. Het mag niet fout/stom/vervelend/verdrietig zijn. Leuk en fijn, da’s de norm.
Maar ja. Zo werkt het dus niet.
Het is zo belangrijk om te erkennen en te accepteren (wat niet wil zeggen dat je het leuk hoeft te vinden) wat je situatie is. Je mag en moet zelfs erkennen dat je:
- Op zondagavond als een berg tegen de maandag opziet
- Pijn in je buik hebt van dat ‘is dit het nou’ gevoel
- Geïrriteerd bent dat mensen continue over je grenzen heen gaan (van binnen he.. want dat laat je natuurlijk niet merken..)
- Energie het niveau van een afgedankte batterij heeft
- etc etc
Want als je je gevoel met het koppie wegredeneert dan kan je 1) geen oplossing ervoor vinden, 2) word het die roze olifant waar je niet aan mag denken en 3) komt er een waas over de dingen die wél leuk zijn.
Het is ok om te balen, om verdrietig en/of boos te zijn.
Pas als je daar de ruimte voor maakt, komt de ruimte vrij om de stappen te zetten die bij jou passen.
Pas als je eerst de pijn ervaart, dan kan je daarna weer vreugde voelen.
Stom he…
Tsja. Er is nu eenmaal geen ‘short-cut’ hierin. Ja, versnellen kan door hier de juiste vaardigheden voor aan te leren. Afsnijden gaat niet.
Dus. Voel wat je te ervaren hebt. Deal met die roze olifant. Ok?
0 reacties